W j. ojczystym “środowisko” oznacza wszelkiego typu środowiska: przyrodnicze, życia człowieka, wodne, i|oraz|lub|jak również|a także|albo|bądź|jak i|czy|tudzież|plus lądowe itp., najczęściej abstrakcyjne. O popularności najnowszego pojęcia mogą świadczyć niezliczone instytucje administracyjne lub gospodarcze, które do nazwy dodają i “…ochrony środowiska”.

Ekologię – jako naukę główną, gałąź wiedzy – określa się zazwyczaj jako dziedzinę nauki o powiązaniach między organizmami a także wspólnotami organizmów jak i środowiskiem bądź jako naukę o współzależnościach między organizmami a środowiskiem. Bliźniacza definicja jest również w słowniku Webstera.

Treściwą definicję terminu ekologia podaje Mackenzie: Ekologia jest dyscypliną badawczą zajmującą się badaniem oddziaływań między organizmami i środowiskiem. Obręb zainteresowań ekologii, oraz jej pozycja w stosunku do innych dziedzin (chemii|mikrobiologi|medycyny itd.) może być określony przez wskazanie jejmiejsca wynikającego z poziomów organizmami żywej materii.

Należy podkreślić, że przez kilku ludzi ekologia jest utożsamiana z teorią i praktyką obszernie pojmowanej ochrony i kształtowania przyrody bądź środowiska, z tzw. nauką o środowisku. Tymczasem ochrona przyrody to domena która ma na uwadze zachowanie różnorodności biologicznej, to naturalna gospodarka zasobami przyrody lub właściwe|poprawne|zgodne z prawdą zachowanie środowiska człowieka bądź umożliwienie kontaktu z przyrodą dla regeneracji sił, przygotowanie norm prawnych regulujących relacje|powiązania człowiek – przyroda albo tworzenie akcji społecznych propagujących tematykę ochroniarską.